Speciale teksten verdient een speciale behandeling. En met ‘teksten’ bedoel ik korte, kernachtege, emotievólle citaten uut sacrale en iets minder sacrale buke. Vrógger was ’t traditie dat dergeleke teksten met uterste zörge en toewijding wieren eschreven. Ze wieren, zo at dat heit, gecalligrafeerd.
Óp één van de foto’s lao’k ów effen de heilwens zien den mien grootolders (Opa en Oma Boland van Aaldershuus) van eur kinder kregen bi-j eur 25-jaoreg huwelek. Let effen niet óp ’t wat ónbeholpen rijm, want de strekking – en daor geet ’t tenslotte umme – löt niks te wensen aover. De kinder van ’t zilveren paar hopt dat God in de kommende tied, net as dat in ’t verleden ’t geval was, veur eur olders zal zörgen. 
Biezunder an dizzen heilwens is ook dat e deur één van de kinder, mien vader, is emaakt: gecalligrafeerd  (de vaze met rozen hef e d’r-bi-j etekend) en de lieste is in mooie handarbeid óp een vernuftege maniere emaakt deur Opa zelf.
Een Biebeltekst krig extra betekenis as e met-egeven wördt bi-j een biezundere gelegenheid, beveurbeeld bi-j een kerkelek huwelek. Zo’n huwelekstekst geet ów hele laeven met. Ze wieren ook vake gecalligrafeerd. Mien vader hef d’r een antal emaakt.
De tekst van de tweede foto kump uut óns olderke huus. Mien moeder was d’r zeer an gehecht. Hie hef een anvankelek röstig, maor later stormachteg bestaon eleid. Dizzen tekst hieng in de woonkamer, baoven de schoefdeuren. Zelf heb ik heel lange in ónwettendheid verkeerd aover de betekenis van de weurde: ik begrep d’r niks van. Wat is een ‘vrome’ en wat is ‘oprecht’? Toch niet ’tzelfde as ‘rechtóp’? Mien oldste zus vónd ’t maor niks, zó’n vrouw-onvriendelek vers. Waorumme zol een vrouw niet vroom en óprecht können waezen?
Later, toen mien olders wazzen aoverleden en gin mense de tekst wol hebben, is e per óngeluk óp de schuurzolder van ónze boerderi-je in de Achterheurne beland en daor ónder de lek terechte ekommen. Langzaam vervagen de letters en rozen tut vremde, met verve deurlopen grafische symbolen. Nog later heb ik um gerestaureerd zodat e nów tenminste weer laesbaor is. Ik vertrouw d’r nów ook maor óp dat ook mien ende vrede zal waezen.

Theo Boland