Op donderdagavond 9 februari was er een bijeenkomst met vertegenwoordigers van verschillende kerkgenootschappen en organisaties en collegeleden van burgemeester en wethouders over o.a. (Oekraïense) vluchtelingen, asielzoekers en statushouders.
Druk op de asielketen
Wethouder Wikkerink: Om de druk op de asielketen te verminderen en de broodnodige doorstroom te realiseren, heeft de gemeente Aalten samen met drie omliggende gemeenten (Oost Gelre, Winterswijk en Oude IJsselstreek) een locatie voor tijdelijke opvang van statushouders geopend in Lichtenvoorde. Hier kunnen 135 statushouders (asielzoekers die een verblijfsvergunning hebben) inclusief hun nareizende gezinsleden tijdelijk wonen.
Uiterlijk half augustus 2023 moeten zij echter weer verhuisd zijn naar één van de vier gemeenten.
Voor de gemeente Aalten gaat het om 16 huishoudens. Inmiddels zijn er negen van de benodigde 16 woningen beschikbaar.
Oekraïense vluchtelingen
Niemand kan zeggen hoe de situatie in de Oekraïne zich zal ontwikkelen.
Het Rijk houdt rekening met een benodigd aantal gemeentelijke opvangplekken van 90.000 in de zomer van 2023.
Dat zou voor de gemeente Aalten uitkomen op zo’n 150 opvangplekken.
Momenteel wonen er in de gemeente Aalten 83 ontheemden uit de Oekraïne, verdeeld over gemeentelijke opvanglocaties (38 personen), particuliere opvanglocaties (39 personen) en zes personen in huurwoningen.
De inzet van particuliere gastgezinnen om gevluchte Oekraïners in de afgelopen periode een veilige plek te bieden is bewonderenswaardig en verdient grote waardering. Zonder die inzet zou de opvang van deze vluchtelingen niet mogelijk zijn geweest.
De verwachting is dat het aantal vluchtelingen weer flink zal toenemen. Daarom wordt er vanuit de gemeente dan ook alles op alles gezet om op korte termijn zoveel mogelijk gemeentelijke opvangplekken te kunnen realiseren.
Woningen
Wethouder Kok, verantwoordelijk voor o.a. ruimtelijke ordening en woningbouw, benadrukte dat de gemeente samen met wooncorporatie De Woonplaats een taakstelling heeft voor statushouders, maar ook voor mensen uit de GGZ-instellingen, beschermd wonen, en crisis en maatschappelijke opvang.
De huisvesting van de groep statushouders moet dus in een breder perspectief van de vraag naar woningen worden gezien. De gemeente wil de komende 10 jaar 1.000 woningen nieuw bouwen, in alle kernen, zodat alle woningzoekenden kansen krijgen. Op dit moment wordt ongeveer 15% van de jaarlijks 180 verhuringen door de woningcorporatie buiten het lotingssysteem gehouden en beschikbaar gesteld aan deze doelgroepen. Bovendien is de gemeente bezig met een huisvestingsplan voor doelgroepen op de korte termijn. Daarbij zijn alle ideeën welkom: huizen, gebouwen, stukken grond voor tijdelijke bouw, inwoning, etc.
Discussie over draagvlak, inzet en huisvesting
Als het over draagvlak gaat is het van belang dat er duidelijk gecommuniceerd wordt over de aantallen.
Maar ook over de reden van leegstand. De Woonplaats moet leegkomende woningen verduurzamen, maar heeft ook last van het gebrek aan materiaal en aannemers. De kerken voelen een bijzondere verantwoordelijkheid als het gaat om het vormen van een welkomst-cultuur. We moeten de komst van nieuwe ingezetenen eigenlijk niet zien als een lastige taakstelling, maar vooral als het welkom heten van nieuwe buren en inwoners. Men gaat gezamenlijk een kleine groep vormen om te bezien hoe, in aanvulling op bijvoorbeeld het werk van Figulus en andere organisaties en verenigingen, ook kerkleden zich kunnen inzetten voor die welkomst-cultuur.
Ook als steun voor de al zeer actieve Stichting Diaconale Hulpverlening.
We hopen de komende tijd ook via deze weg regelmatig informatie met u te kunnen delen.
En we hopen dat we ook een beroep op u mogen doen. De uitdaging waar we binnen de gemeente Aalten samen voor staan is aanzienlijk, zeker ook op het gebied van huisvesting. Mocht u mogelijkheden hebben of weten voor (semi-) zelfstandige huisvesting, voor zowel statushouders als Oekraïense vluchtelingen en zowel voor tijdelijk als vast, dan hopen we dat u contact met ons opneemt.
Contact
Wilt u meewerken en bijdragen aan de welkomst-cultuur? Stuur dan een mail naar Wim Drenth,
Wilt u contact opnemen over mogelijke huisvesting, neem dan contact op met Saskia van Erkelens, projectleider opvang vluchtelingen en statushouders,

Jenny Rigter

Inmiddels begint de icoon aardig naar de voltooiing te gaan.
Elke vrij uur aan het eind van de dag heb ik er in gestoken.
De figuren laag voor laag opgebouwd. Het beeld van Christus heb ik voor het laatst bewaard. (foto 13). Hij wordt op de afbeelding aan de linkerkant vergezeld door Elia, de profeet die volgens joodse traditie nooit gestorven is. Aan de rechterkant staat Mozes met de stenen tafelen in zijn hand. Zo wordt in dit tafereel duidelijk dat Wet en Profeten vervuld zijn. Het kleed van Christus lichtte op en werd stralend wit.
Ik vond het een hele uitdaging om dat uit te beelden.

Het bovenkleed van Christus is altijd blauw, Hij is immers bekleed met de hemel. Dus dat blauw komt op één of andere manier door het wit heen.
Daarom zijn de onderlagen van het kleed donkerblauw met een vleug turquoise om alvast het transparante, doorschijnende effect te krijgen. (Foto A).

Daarna heb ik de witte lagen aangebracht, zonder nog op de kleinere details te letten.
Maar wel zijn de schaduwen en het doorschijnen van het blauw alvast meegenomen. (Foto B). Tenslotte worden de details, de lijnen en alle plooien aangebracht. Alles bij elkaar kost alleen de Christusfiguur al een uur of acht om die te maken.

Nu de figuren af zijn, kan de stralenkrans aangebracht worden. In de kleuren blauw en rood/oranje. Het blauw van de hemel en het rood van de aarde. De geometrische afbeeldingen lopen uit in drie punten, zodat het een soort ster vormt, die de drie leerlingen van Jezus verlichten. (foto 14).

Zo wordt uitgedrukt dat even heel de schepping mee doet in de Verheerlijking op de berg.
Als de stralenkrans klaar is, kunnen de bergen geschilderd worden. Ook nu wordt eerst een ruwe onderlaag aangebracht. (foto 15)

En tenslotte worden de bergen in details geschilderd. (Foto 16)
Dan is het moeilijkste achter de rug. Vervolgens wordt de achtergrond aangebracht. (foto 17)
Op het allerlaatst worden de gouden aureolen rondom de hoofden aangebracht en ook de stralenkrans heeft een gouden rand en dan moet de icoon verder afgewerkt worden op details.
Als de icoon klaar is, wordt tenslotte een laagje aangebracht van puur eigeel. Dat is altijd een heel bijzondere stap. Want door het eigeel gaan alle over elkaar heen aangebrachte lagen weer met elkaar werken waardoor de kleuren nog veel meer diepte krijgen. De icoon gaat dan echt leven. Dit wordt in de traditie de transfiguratie van de icoon genoemd.

De icoon wordt levendiger en gaat meer stralen. In het volgende kerkblad een foto van het eindresultaat.
Voor mij is en blijft het bijzonder dat ik deze icoon mocht schilderen, want zo ervaar ik dat. Ik schreef vanavond nog aan een collega het volgende: ‘Bijzonder vind ik dat de icoon vooral het werk van mijn handen is maar dat het niet zo voelt. De figuren spreken tot me. Eigenlijk de hele icoon.’ Nu ik naar de icoon kijk, is hij als het ware los van me gekomen. En is het echt een icoon geworden: een venstertje op de hemel. En dan doet het er niet toe wie hem geschilderd heeft.

ds. Anne van Voorst

De Stille of Goede Week is de week in het kerkelijk jaar waarin het hart van het Christelijk geloof gevierd wordt. De kerk zou ondenkbaar zijn zonder de gebeurtenissen rondom Goede Vrijdag en Pasen.
In de niet te peilen, schokkende en ongelooflijke gebeurtenissen in het leven van Jezus, ligt het geheim van ons leven nu besloten. Een geheim dat opstanding en nieuw leven betekent.
Daarom is het zo mooi dat in de vieringen van deze week dit tot uitdrukking komt.
In de ochtend is er de traditionele Palmpasendienst waarbij alle kinderen weer uitgenodigd zijn om een Palmpasenstok te maken. The Joy Singers zullen medewerking verlenen aan deze dienst.
In de avond zal de cantorij samen met de cantorij uit Aalten een paasoratorium uitvoeren: ‘Het Lam dat ons doet leven.’ De muziek is van onze eigen cantor Dirk Zwart.
Witte Donderdag vieren we samen het Avondmaal.
In deze dienst verleent ook het christelijk gemengd zangkoor Vriendschap haar medewerking.
Op Goede Vrijdag zullen we in woord en beeld stil staan bij de laatste uren van Jezus. En daar soms ook letterlijk stil van zijn.
Stille Zaterdag vieren we dat in de duisternis van de nacht, de Opstanding plaats vond.
Om dát vervolgens uitbundig te vieren op Paasochtend. Traditiegetrouw werkt Psalm 150 dan ook weer mee.
Ik hoop dat we deze week met zijn allen kunnen gedenken en vieren. Maar vooral dat deze week ons zal bemoedigen bij alles wat er in de wereld en ons leven gebeurt.

ds. Anne van Voorst

In 1998 werd ik gevraagd een ‘passion’ te schrijven. Aangezien me dit onmiddellijk (hoewel er passionen in soorten en maten zijn) deed denken aan de Mattheus-passion, aarzelde ik hier sterk over, want ik wilde niet ‘concurreren ’met Bach! Ik bedacht dat ik op zichzelf wel een groot stuk wilde schrijven, maar dat ik met het ‘lijdensverhaal’ door wilde gaan tot en met Pasen.
En ik wilde ook geen aria’s en geen solisten. Ik vroeg Ria Borkent om liedteksten te schrijven bij de verschillende episodes uit het lijdens-/paasverhaal. De 13 liedteksten die zij schreef, omlijstte ik met een aantal Bijbelteksten, vijf  in totaal, die ik ook van muziek wilde voorzien.
Zo ontstonden 18 korte delen, waarvan de meeste weer worden voorafgegaan door een (gesproken) Bijbellezing. Ik noemde het stuk een ‘oratorium’, een groot muziekstuk met een Bijbelverhaal als onderwerp. In z’n geheel duurt het ongeveer een uur en een kwartier.
De liederen voor het koor vormen steeds een reactie op de gesproken Bijbellezing. Ze brengen de Bijbeltekst dichtbij en betrekken het verhaal op de luisteraar persoonlijk. Bijvoorbeeld: Petrus verraadt Jezus (d.w.z. hij ontkent dat hij bij Hem hoort) als hij stiekem aanwezig is bij het verhoor door de hogepriester Kajafas en daar wordt aangesproken. Het lied dat daarover gaat vertelt niet alleen het verhaal, maar stelt ook de vraag: en ik? Wat zou ik gedaan hebben? Heb ik Hem niet evenzo vaak verraden? Mede door deze dubbele beweging – wij komen dichter bij het lijdensverhaal, maar het verhaal komt ook naar ons toe, houdt ons een spiegel voor – is het bijwonen van dit paasoratorium voor veel luisteraars een intense ervaring.
De liedteksten van Ria Borkent zijn – hoewel goed te begrijpen – poëtisch en rijk aan inhoud.
Toen ik het stuk componeerde heb ik ervaren dat deze liedteksten hoewel ik ze meteen ‘mooi’ heb gevonden vaak een diepte hebben die je pas gaandeweg gaat ervaren, omdat in dichterlijke bewoordingen tal van verbanden worden gelegd en verwijzingen naar de Bijbel worden gemaakt.
Sommige woorden in deze teksten, zoals ’terrorist’ in deel 8 en ‘stiletto’ in deel 11 ervaarde ik in het begin als nogal vreemd, maar inmiddels ervaar ik juist de kracht van zulke eigentijdse woorden.
Of u dit paasoratorium al eens eerder hebt bijgewoond, of het nu voor het eerst meemaakt, in beide gevallen hoop ik dat tekst en muziek bij u ‘binnenkomen’ en dat het indrukwekkende verhaal van Jezus’ lijden, dood en opstanding, dichtbij u is gekomen.

Dirk Zwart
is componist en kerkmusicus en woont in Deventer.
Hij is organist in Apeldoorn (Lutherse Kerk) en Neede (Gereformeerde Kerk ‘vrijgemaakt’), dirigent van het Interkerkelijk Koor Salem in Ridderkerk, van de cantorij van de PG Ruurlo en van de cantorij van de PG Dinxperlo.
Hij schreef een zevental oratoria, een kerstcantate, een ordinarium, een vesperliturgie, twee ‘Festivals of Lessons and Carols’ en talloze kleinere composities, voornamelijk liturgische muziek voor koor en liederen voor de gemeente.
Voor meer informatie over zijn werk zie www.dirkzwart.com
Daarnaast is hij  adviseur van de Stichting Nieuwe Kerkmuziek, waarvoor hij de website www.kerkmuziek.nu onderhoudt en verzorgt hij een website die gewijd is aan het nieuwe Liedboek (2013) www.nieuwliedboek.info

Robert de Boer
studeerde aan het Twents Conservatorium en behaalde in 1986 hier zijn diploma Docerend Musicus. Voorts studeerde hij aan het Rotterdams Conservatorium bij Theo Mertens en hier behaalde hij in 1989 zijn diploma Uitvoerend Musicus. Regelmatig geeft hij concerten met verschillende ensembles.
Hij speelde diverse trompetconcerten van o.a. Haydn, Hummel, Torelli en Albinoni.
Hij bekwaamde zich in het spelen van de piccolotrompet waarmee hij in het Weihnachtsoratorium, Hohe Messe, Magnificat en diverse cantates van J.S. Bach optrad.
Met regelmaat geeft hij soloconcerten voor trompet en kerkorgel, in binnen- en buitenland. Ook in de lichte muziek en bigband wereld is hij geen onbekende. Hij heeft jarenlange ervaring opgedaan bij diverse bigbands. Tevens is hij werkzaam als trompet-docent aan de muziekschool te Ahaus en geeft hij regelmatig workshops aan de Landesakademie in Nienborg.

Harry van Wijk
is cantor-organist van de Oude Helenakerk in Aalten en heeft zich in een vorige editie van Kerkpad voorgesteld. Zie ook: www.harryvanwijk.nl

Namens de cantorijen van Aalten en Dinxperlo,
Annie Klumpenhouwer

Cantorijen van Dinxperlo en Aalten zingen samen het Paasoratorium.
In navolging van het vorige nummer van Kerkpad willen we nu uitgebreid stilstaan bij het paasoratorium, gezongen door de cantorijen van Dinxperlo en Aalten.
De uitvoeringen zijn op:
-zondagavond 2 april om 19.30 uur in de Dorpskerk in Dinxperlo
-dinsdagavond 4 april om 19.30 uur in de Oude Helenakerk in Aalten.
Meer achtergrond- informatie is te lezen in bijgaand artikel van Dirk Zwart, schrijver en componist van het stuk.
Diverse liederen worden begeleid op vleugel en andere door prachtig orgelspel. Het geheel staat onder leiding van Dirk Zwart (cantor Dinxperlo) en Harry van Wijk (cantor Aalten).
Medewerking wordt verleend door Robert de Boer (trompet). De musici worden in een apart kader aan u voorgesteld.
De Bijbellezingen worden verzorgd door:
ds.. Elizabeth van Deventer (Aalten) en Petra Veerbeek (Dinxperlo).
Met veel inzet en enthousiasme zijn beide cantorijen aan het oefenen en wij
verheugen ons op de uitvoeringen van dit indrukwekkende stuk.
U begrijpt dat de organisatie van deze twee avonden kosten met zich meebrengt en daarom vragen we een vrije gift bij de uitgang.
We hopen velen van u te ontmoeten!

De gezamenlijke cantorijen Dinxperlo en Aalten

Op de website GereformeerdeKerken.info is een grote hoeveelheid informatie geplaatst over de gereformeerde kerk te Dinxperlo door de jaren heen. Het is in drie delen geplaatst en onderaan elk deel kun je doorklikken naar het volgende deel. Als bron is o.a. gebruikt het boekje van B. van der Meulen en B. Nusselder, “Het verleden van een gebouw van hout en steen. Overbodig.” Dinxperlo, 2015. Het boekje en de website bevatten vrijwel hetzelfde verhaal. Dus: lees het boekje en/of lees de website; gereformeerdekerken.info/2023/01/11/de-gereformeerde-kerk-te-dinxperlo-1/

Op woensdagmiddag 29 maart is er weer een gezellige middag voor de senioren en verdere belangstellenden. Deze middag heeft ds. Anne van Voorst de leiding.
Hij zal ons met een filmpje van de Zandtovenaar meenemen op weg naar Pasen. En er is ruimte voor wat verder ter sprake komt.
Wij hopen weer velen van u te mogen begroeten.
Wij beginnen deze middag om half drie in het Kerkelijk Centrum.
Wie geen vervoer heeft voor deze middag kan bellen naar Wim Hoftijzer tel. 0613814891 of naar Erna  Westerveld  tel. 0623806003.

Hartelijke groeten van de werkgroep

Inmiddels is het eerste ochtendgebed en de meditatieve wandeling achter de rug. De groep is nog niet heel groot maar het was wel bijzonder. We begonnen in alle rust met een ochtendgebed, luisterden naar een paar liederen en gingen op pad. Bijzonder is het om te ervaren hoe al wandelend er echte ontmoeting plaats vindt.
De volgende wandeling staat weer op de planning. Dus u kunt er ook bij zijn als dat de vorige keer niet het geval was. We wandelen weer op woensdag 5 april, net voor Pasen. En we beginnen weer om 09.30 uur.

ds. Anne van Voorst

Zoals door de ongehoorzaamheid van één mens alle mensen zondaars werden, zo zullen door de gehoorzaamheid van één mens alle mensen rechtvaardigen worden. 
Romeinen 5,19

Voor mijn gevoel is de Veertigdagentijd zomaar begonnen.
Ineens is die periode er weer. Natuurlijk hoorde ik de berichten over het vieren van carnaval wel, maar dat werd ook overschaduwd door het nieuws. De aardbeving in Turkijë en Syrië, het is nu al weer wat naar de achtergrond verdwenen in het nieuws maar de beelden zijn nog scherp in mijn herinnering.
En voor de mensen daar is het nog net zo werkelijk als een paar weken geleden. Natuurlijk was er ook veel aandacht voor de oorlog in de Oekraïne, inmiddels meer dan een jaar aan de gang. Er is zorg voor hoe de oorlog verder gaat. De verwachting is dat het nog best lang kan duren. Ik word daar verdrietig van. Boos ook. Hoe kunnen mensen elkaar dit aandoen? Helaas is dit niet de eerste keer dat ik me dit afvraag. Want wat er nu gebeurt, is niet nieuw. Eerder gebeurde dit al in Syrië en nóg, op minder grote schaal. Paulus noemde in zijn Romeinenbrief al dat heel de mensheid verdorven is en dat geen mens het goede zoekt
(Romeinen 3:12). Toen we dit in de bijbelgroep lazen, klonk dat wel heel zwaar en somber. Maar in het licht van wat er in onze wereld gebeurt, zou je dan niet kunnen zeggen dat Paulus wel gelijk had? Dat Paulus de mensen wel tot in hun diepste afgrond peilde. En als hij dat dan niet deed, dan doet God dat wel. Dat is ook wat duidelijk wordt in deze Veertig dagen. Dat de mens zo diep kan zinken dat hij zelfs God niet om zich heen kan hebben.
En tegelijkertijd ligt daar ook de wortel tot onze bevrijding want hierdoor kon ook de mens vrij worden. Hij hoeft geen zondaar meer te zijn, want door één mens is hij gerechtvaardigd.
Dat is een voor mij troostrijke boodschap. Paulus lijkt streng en uitgesproken en soms ook wel somber maar in werkelijkheid peilt hij de diepte van de mens. En laat hij zien dat het anders kan.
Dat deze Veertig dagen ons opnieuw leren dat we vrij zijn.
En de weg mogen gaan van de rechtvaardige. Die misschien meer dan ooit, begint met het bidden voor anderen, zoals Jezus deed.

ds. Anne van Voorst

Diamonds are forever, maar websites helaas niet.

Misschien heeft u het al gemerkt de website heeft enige moeite met het weergeven van berichten. Tijdelijk zijn er enkele (minder belangrijke) items uitgeschakeld. Mocht u iets zoeken dat u niet direct kunt vinden, mail ons dan op .

De oorzaak; een website draait op een soort fundament. Dat is technisch gezien na ruim tien jaar sterk verouderd. Onderhoud alleen is niet meer voldoende, het brokkelt af en heeft een nieuw ‘fundament’ nodig. Daar werken we momenteel hard aan, maar dat heeft toch wel enige tijd nodig om het te vernieuwen. Daarna zal het weer voor geruime tijd werkzaam kunnen zijn.