Van oldsher steet op de toren van ónze dorpskerke een trotsen hane.
Af en toe mót e d’raf-ehaald worden om ’t iezerwark nao te kieken en um um ópni-js te vergolden. Dat deien vrógger schilder Draayers en smid Smits.
Zo’n hane hef meer dan één betekenis. Hie löt ów denken an de Ópstanding en an Petrus toen de hane in de hof van Gethsémané dri-j maol ekraejd had. Of um ów te waarschouwen veur brand of ander plaatselek óngemak. En natuurlek kö’j an de hane zien waor de wind vandan kump.
Óp sómmege Duutse kerktorens steet gin hane, zoas bi-j óns, maor een zwaan. Dat bunt dan Evangelisch-Lutherse kerken en d’r zit een verhaaltjen achter. Dat zit zo: Maarten Luther was een groot bewónderaar van de kerkhervormer Johannes Hus den hónderd jaor eerder in Tsjechië (Bohemen) laeven. Hus praeken ook toen al tegen de aflaten en de andere onhebbelekhéden van de geestelekheid. ’t Woord ‘Hus’ betekent in ’t Tsjechisch ‘zwaan’ en daorumme zie’j Maarten Luther vake vergezeld worden deur een witte zwaan. Of i-j ziet um (de zwaan) óp een kerktoren staon. (De Evangelische kerke in de Zoerik hef gin zwaan, want die is niet Luthers, maor Reformiert.)
Zo hef iederéne wat. D’r besteet zelfs een versjen van. Luuster maor:
Protestanten hebt een haentjen,
Luthersen hebt een zwaantjen;
Deupsgezinden hebt een holten huusken
en Katholieken hebt een kruusken.
Trouwens, wi-j bunt niet vergaeten dat t’r óp ónze Ontmoetingskerke ook een kruus steet: een Hugenotenkruus.
Toegift:
Óp ’t dak van de dorpskerke steet achteran, baoven de koorzolder, ook een vogel. Dat is gin hane, maor een henneken.
A’j goed kiekt zie’j dat t’r een gat in zit. Dat kump umdat lang geleden wachtmeister Lovink van de politie daor met zien karabijn deurheer hef eschotten.
Werkelek waor!
Theo Boland